Generatiekloof
Onderwijs & Zo
Generatiekloof
Ken je dat? Dat je met mensen praat en eigenlijk weet dat je niet echt contact kan maken omdat je elkaar niet begrijpt omdat ze in een totaal andere leeftijdsfase zitten dan jij?
Twee van mijn leerlingen, kwamen me wel even helpen met mijn brommer. Ze kwamen helemaal naar mijn huis, dat in een dorp een stuk verderop was. Achteraf bleek dat niet zo’n probleem te zijn, want ze kwamen illegaal met de brommer. De ene was oud genoeg, maar ja het was de ander die had gereden en die was niet oud genoeg. Soms sta ik te kijken hoe makkelijk je iets legaals ook illegaal kunt doen, zeker als puber.
Dat brommertje wat ik had, vonden ze maar niks. Ze hadden me eerder al aangeboden een leuke brommer voor me te regelen, als ik ze even vertelde wat ik dan wilde. Sterwielen waren toch in de mode. Google maar wat dat was. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Toen ik vroeg wat dat ‘regelen’ nu precies inhield, wisten ze het tactisch te omschrijven, maar het was wel glashelder dat het niet de manier was waarop een docent, die het goede voorbeeld wil geven, shopt. Dus: nee, dank je wel. Ik had daar nog een discussie met ze over. Het was volkomen ok om dingen die ze nodig hadden, te pikken, maar het was absoluut niet toegestaan dat er van hen werd gepikt. Ik kon ze niet laten zien dat dat niet erg consequent was.
En daarom werd via de lokale rijwielhandelaar een oud automaatje aangeschaft. Daar maakte ik natuurlijk niet echt indruk mee. Nou, eigenlijk maakte ik er heel veel indruk mee, maar niet eentje, die ik wilde maken.
Al snel kwam de vraag: "Meneer hoe hard gaatie?"
"Bijna 40," zei ik stoer. Hoongelach alom. Ze maakten me duidelijk dat dat toch echt minstens 60 moest kunnen zijn. Maar ik dacht weer dat ik als docent het goede voorbeeld moest geven, dus ik zei dat ik hem niet wilde laten opvoeren. Dat begrepen ze dan wel. Maar uiteindelijk werd de afspraak gemaakt, dat twee broers wel eens even langs zouden komen om hem in ieder geval zo snel mogelijk te maken.
En zo kwam het dus dat ze rondjes reden op mijn automaatje om te kijken of het ding na iedere bijstelling nu harder ging of niet.
Zoals het echte pubers betaamt, maakte het hen niet uit of dat testen nu op de weg gebeurde of op het trottoir.
Het onvermijdelijke gebeurde: een patrouillerende politie auto stopte en een agent hield de berijder tegen. Gelukkig was het de oudste van het stel.
Ik liep erheen om te zeggen dat het mijn brommer was, maar voordat ik de kans kreeg, was de discussie tussen agent de puber al begonnen. Die knul was tegen die agent nog brutaler dan tegen mij! I stond versteld. Mij was ontzag voor autoriteit bij gebracht. Deze kids waren erop uit om die autoriteit juist uit te dagen.
Ik kwam erbij en legde uit dat de brommer van mij was en dat de jongens waren gekomen om hem eens goed na te kijken voor me. En daar stonden we dan! Een leraar van 27 met ontzag voor een agent en een leerling van 16 die er totaal schijt aan had. Twee verschillende werelden die met een klap met elkaar in botsing kwamen.
De agent keek verbaasd naar me, alsof hij het niet kon geloven. Maar ik kon voorkomen, dat brommer en jong naar het bureau verdwenen.
Ik realiseerde me dat er echt een generatiekloof was tussen die leerlingen en mij.
Dat was in mijn tweede jaar als docent….
Kan je nagaan hoe dat na 42 jaar was……
Twee van mijn leerlingen, kwamen me wel even helpen met mijn brommer. Ze kwamen helemaal naar mijn huis, dat in een dorp een stuk verderop was. Achteraf bleek dat niet zo’n probleem te zijn, want ze kwamen illegaal met de brommer. De ene was oud genoeg, maar ja het was de ander die had gereden en die was niet oud genoeg. Soms sta ik te kijken hoe makkelijk je iets legaals ook illegaal kunt doen, zeker als puber.
Dat brommertje wat ik had, vonden ze maar niks. Ze hadden me eerder al aangeboden een leuke brommer voor me te regelen, als ik ze even vertelde wat ik dan wilde. Sterwielen waren toch in de mode. Google maar wat dat was. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Toen ik vroeg wat dat ‘regelen’ nu precies inhield, wisten ze het tactisch te omschrijven, maar het was wel glashelder dat het niet de manier was waarop een docent, die het goede voorbeeld wil geven, shopt. Dus: nee, dank je wel. Ik had daar nog een discussie met ze over. Het was volkomen ok om dingen die ze nodig hadden, te pikken, maar het was absoluut niet toegestaan dat er van hen werd gepikt. Ik kon ze niet laten zien dat dat niet erg consequent was.
En daarom werd via de lokale rijwielhandelaar een oud automaatje aangeschaft. Daar maakte ik natuurlijk niet echt indruk mee. Nou, eigenlijk maakte ik er heel veel indruk mee, maar niet eentje, die ik wilde maken.
Al snel kwam de vraag: "Meneer hoe hard gaatie?"
"Bijna 40," zei ik stoer. Hoongelach alom. Ze maakten me duidelijk dat dat toch echt minstens 60 moest kunnen zijn. Maar ik dacht weer dat ik als docent het goede voorbeeld moest geven, dus ik zei dat ik hem niet wilde laten opvoeren. Dat begrepen ze dan wel. Maar uiteindelijk werd de afspraak gemaakt, dat twee broers wel eens even langs zouden komen om hem in ieder geval zo snel mogelijk te maken.
En zo kwam het dus dat ze rondjes reden op mijn automaatje om te kijken of het ding na iedere bijstelling nu harder ging of niet.
Zoals het echte pubers betaamt, maakte het hen niet uit of dat testen nu op de weg gebeurde of op het trottoir.
Het onvermijdelijke gebeurde: een patrouillerende politie auto stopte en een agent hield de berijder tegen. Gelukkig was het de oudste van het stel.
Ik liep erheen om te zeggen dat het mijn brommer was, maar voordat ik de kans kreeg, was de discussie tussen agent de puber al begonnen. Die knul was tegen die agent nog brutaler dan tegen mij! I stond versteld. Mij was ontzag voor autoriteit bij gebracht. Deze kids waren erop uit om die autoriteit juist uit te dagen.
Ik kwam erbij en legde uit dat de brommer van mij was en dat de jongens waren gekomen om hem eens goed na te kijken voor me. En daar stonden we dan! Een leraar van 27 met ontzag voor een agent en een leerling van 16 die er totaal schijt aan had. Twee verschillende werelden die met een klap met elkaar in botsing kwamen.
De agent keek verbaasd naar me, alsof hij het niet kon geloven. Maar ik kon voorkomen, dat brommer en jong naar het bureau verdwenen.
Ik realiseerde me dat er echt een generatiekloof was tussen die leerlingen en mij.
Dat was in mijn tweede jaar als docent….
Kan je nagaan hoe dat na 42 jaar was……